من سوگواری زیاد دیدم از مردم شمال از کورد از ترک
ولی وای از سوگواری مادران جنوبی
اونا که مشکی میپوشن و با نوای سنج و دمام از خود بیخود اونقدر به خودشون میکوبن و شروه میخونن که مو به تن سیخ میشه
کسی جسارت جلو رفتن نداره کسی جرات نمیکنه جلوشونو بگیره همه محو و ساکت میشن و تو خودشون اشک میریزن
گاهی که میبینم به خودم میگم الان با هر ضرب این دمام و این مادر داغدار عرش خدا باید زیر و زبر بشه
کاش هیچکس هیچ جا داغ نبینه به خصوص هیچ مادر داغ جوون نبینه
حال بندر خیلی بده
