وقتی باردارید از چه کسانی توقع دارید کمک تون کنه

تا شب زایمان خودم کارهای خودم رو میکردم 

نمیدونم متاسفانه یا خوشبختانه تو هر حالی هم باشم زیر بار منت کسی نمیرم روی پای خودم بودم و هستم کاملا 

باردار بودم، موقع ویارم، مامانم می اومد هرچند روز یه بار ظرفامو می‌شست و جارو می‌کشید، غذا هم شوهرم چند ماه از بیرون خرید، نمیتونستم غذا بپزم، از هیشکی توقع نداشتم، مامانمم دستش درد نکنه خدا طول عمر بده، دیگه مامانا کمک میکنن دیگه، هیشکی وظیفه ای نداره 

من توقع کمک نداشتم فقط انتظار داشتم شوهرو اطرافیان درک کنن چون بارداریم یه مسکلاتی داشتم ولی به حز مادرم ذره ای درکم نمیکردن هیچ حتی شوهرم بخاطر مشکلاتم دعوام میکرد انگار تقصیر من بود

توقع نداشتم

با همون شدت ویار و روزی ۷ ۸ بار بالا آوردن   نهار هم درست میکردم

خونه هم کم و بیش  شوهرم سر اولی کمک بود سر دومی اصلا

من از کسی توقع نداشتم البته اگرم داشتم کسی انجام نمیدادن بی خاصیتن اطرافیانم 

ویار داشتم ازبیرون می‌گرفتیم یا نمیخوردم یکی دوبار آبجیم نهار اومد خودش آشپزی کرد همین! 

خودم خیلی زبر و زرنگ بودم سر پسرم 

سر دخترم شوهرم بیشتر هوامو داشت

والا من از خانوادم و خانواده شوهر توقع داشتم هیچکدوم کمک نکردن همه کارا خودم با غر انجام میدم😂😂😂

البته الان دیگه عادت کردم حالمم بهتر شده 

شده بود هشت روز هیچی نخورم کسی سراغم نگیره 

البته خانواده خودم راه دورن نمی‌دونم چرا از اونا توقع کرده بودم😂

شهر غریبم خانواده شوهر هم کنارمونه هیچ هیچ 

یعنی چی شریک؟!؟؟ یعنی کلا یک جا زندگی میکنین؟ یا واحد جدا؟ 

توقع داشتن از اطرافیان کاربی جایی هست 

مخصوصا وقتی خودمون کاری براشون نکردیم

فردا مهمونی خواهرمه ولی نمیرم

میگه باردارم نمیتونم پذیرایی کنم. مهمونا زیانن ولی من بازم نمیرم 

از توقع های همه از خودم

خسته شدم

بچه رو به میل و خواسته خودتون میارید 

چرا بقیه باید کمک کنن

از مامانم ،مادرشوهرم،خواهرام....

ولی هیچ کس به دادم نرسید ازگرسنگی داشتم میمردم خونه ام داغون و کثیف.فقط دخترهام به دادم رسیدن.همین یه تکه نون خشک میدن بهم یا یه دونه سیب.گاهی اینقدر حالم بده تا یخچال هم نمیتونم برم.غذا هم صبر میکنم شوهرم از بیرون یه چیز بیاره.کلا خیلیییی داره سخت میگذره😔

در هیچ حالتی از هیچ کسی انتظار ندارم اینطوری راحتترم منتی هم نیست