تا دلتان خواست به کرمانشاه و کرمانشاهی توهین کردین بماند
اون زمان وقتی که پدر مادرای ما جلو عراقیا وایسادن و کشته و زخمی دادن شماها تو صف قند و شکر بودین
وقتی مادرای ما روز رو تو خانه خانه داری کردن و شب با بچه قنداق به دل کوه میزدن تا جان بچه ها رو از زیر توپ و تانک بردارن و بزرگ کنن و سرهنگ و سردار و خلبان تحویل جامعه بدن شما تو پناهگاه بودی نه تو دل کوه
وقتی پدران و برادران ما زن و بچه خودشان رو ول کردن جان شیرینشان رو تقدیم خاک کردن تا خاکمان دست غریبه نیفته یه عده پسراشان رو تو هفتا سوراخ قایم کردن که مبادا اعزام به خدمت بشن بگذریم
وقتی اسم کورد میاد اولین چیزی که به ذهن مخاطب خطور میکنه غیرت و شرف و مردانگی و ناموس پرستیه
بماند که یک عده نسل جوان فرهنگ و اصالت منطقه را زیر سوال بردن اما این مباحث چیزی از ارزشمان رو کم نمیکنه
زنان ما غیرت مردان و مردان ما دل نازکی زنان را با خود دارند
بچه پسر و دختر برای ما فرق نداره مهم نهالی هست که میکاریم و پرورش میدیم تا ریشه محکم کنن و با هر حرف و توهینی خشک نشن
وقتی فصل بهار میشه از هر شهری مهمان داریم و با روی خوش پذیرای هم وطنانمان هستیم که البته به رسم ادب و وظیفه است مهمان روی سر ما جا داره
چه آرزوهایمان که زیر خاکن و چه جوانان تحصیل کردمان که کارگرن و نان بازو میخورن نه نان رشوه و پارتی
ما مردمان کرمانشاه هنوز از زبان و فرهنگ گرفته تا خوراک و پوشاک اصالت خودمان را حفظ کردیم و افتخار میکنیم
از زمان های دور تا به امروز تن به هیچ خفت و خاری ندادیم و دستمان را جلوی کسی دراز نکردیم و در هر موقعیتی (جنگ، زلزله، سیل،....) یا علی گفتیم و از نو شروع کردیم
اصالت ما را کوه های سر به فلک کشیده زاگرس شهادت میدهند
هرکس بد ما به خلق گوید ما دیده زغم نمی خراشیم
ما خوبی او به خلق گوییم تا هردو دروغ گفته باشیم
