عادی شدن فاجعه یعنی همین که در انفجار امروز صدها تن زخمی و احتمالاً ده‌ها نفر کشته شدند، بندر اصلی کشور که ۷۰ درصد مبادلات تجاری از طریق آن انجام می‌شود فلج شد اما جامعه چنان غرق در رنج روزمره خود است که قادر به واکنش عادی نشان دادن نسبت به این فاجعه عمیق و دامنه‌دار نیست.
راستش اینو خوندم و قلبم از جا در اومد
آدم از یه جایی به بعد دیگه بی‌حس میشه. این صرفا به خاطر غرق شدن در روزمرگی نیست. این درماندگی آموخته شده ست.
ما هر سال یه دونه از این فاجعه‌ها داشتیم. از سانچی تا معدن طبس. چه کاری از دستمون براومد؟
برامون عادی نیست. ما پذیرفتیم کاری از دستمون برنمیاد.
همه ناراحتن والا
چجوری واکنش بدیم دقیقا
تعلیق شدی دیگ تا دو هفته
وقتی مردم ایران از کشور خودشون هیچ سهمی ندارن....
ببخشید تلویزیون ما ایران رو نمیگیره
میشه بگید چی شده ؟؟
الان میرم وسط خیابون خودمو جرمیدم خواهشا دوسه نفرهم بیاد دستامو بگیره ک زیاد خودزنی نکنم
الان دقیقا چی کار باید میکردیم که عادی نشون داده نشه؟
