چجوری مهمونی نرم

تو فکرش بودم زنگ بزنم بهش بگم دندونم از دیروز درد میکنه اذیتم

ولی بدبختی فکر میکنم نرم پشت سرم کلی حرف میزنن که شب رفتیم خونش نیومد

نمیدونم واقعا از خستگی و گشنگی از دیشب مغزم کار نمیکنه

کاش میشد میگفتم

ولی مگه این خانواده پشت همو خالی میکنن و طرف عروسو میگیرن؟

دیشب تک تک مهمونای خودم ازم عذرخواهی و تشکر کردن با اینکه خودم دعوتشون کرده بودم

تازه هر کدوم هم برام یه چیزی آوردن یکی کادو یکی شکلات یکی پول

ولی اینا بدون دعوت اومدن فقط خوردن و رفتن یک کلام نگفتن دستت درد نکنه

قشنگ نشستن به هرهر و کرکر جلوی من

منم دقیقا مثل کارگرا ازشون پذیرایی کردم دو ساعت

تازه فکر کن مهمونایی که اصلا همدیگه رو تا حالا ندیده بودن!

مهمونام فامیل خودم بودن اولین بار بود اومده بودن خونم

ولی مهمونای مادرشوهرم فامیلای خودش بودن اصلا فامیلای منو نه دیده بودن نه میشناختن

کاری نبود که اون بتونه بکنه

چجوری جلوی اون همه ادم میگفتم بیا ظرف بشور یا چایی دم کن

نهایت کمکش یه چایی بردن بود

ما قبل شام از مهمونام قشنگ پذیرایی کردم بعد شام فقط مونده بود یه چایی که قشنگ دور هم بشینیم

ولی مادرشوهرم به مهموناش فقط شام داده بود اورده بودش خونه ما😐

یعنی مجبور شدم تمام پذیرایی ها رو دوباره تکرار کنم

واقعا جون و حوصله رفتن رو ندارم

تو فکر کن دو روز واسه مهمونی خودم دویدم چون بار اولشون بود نخواستم کم بذارم

بعدش با اون همه خستگی تازه شوهرم توپید بهم و منم از غصه فقط گریه کردم

الانم نه جون دارم چیزی بخورم نه میتونم بخوابم

اصلا دلم نمیخواد برم

اخه بدبختی از همه زندگیمون خبر دارن

الان بگم نمیام هی میخواد اصرار کنه و بپرسه چرا نمیاید

نمیتونم بگم نیستیم یا بگم مهمون داریم یا بگم جایی دعوتیم چون آمارمونو کامل دارن

اگه بدونن نیستم یا مهمون دارم اصلا دعوت نمیکنن

چرا نظرته برم؟

خودتو بذار جای کسی که دو روز فقط کار کرده و اصلا نخوابیده و یه روزم هست هیچی نخورده

تازه بدتر از اون با شوهرش دعواش شده و شوهرشم یه آدم قهرقهرو که بریم میخاد قیافه بگیره واسه من و با من حرف نزنه

واقعا چجوری برم اخه

از طرفی این خواهرشوهرم ادم خوبیه خیلی کمکم میکنه روم نمیشه برم خونش بشینم