دخترم يك ماهو نيمشه
هر لحظه ك بهش فكر ميكنم يا نگاش ميكنم گريم ميگيره
انقد دوسش دارم و معصوم هستش كه وحشت ميكنم از ميزان علاقم بهش
حتي اشتها ندارم از ذوق و عشقى ك بهش پيدا كردم
دقيقا از فرداي زايمان اينطورى شدم
وسواس و اضطراب هم دارم و مدام نفساشو چك ميكنم با هر اتفاق كوچيكى تا مرز سكته ميرم😩