قهر و بحث و دعوا

یه زمون میفهمی خیلی از چیزا اصلا ارزش دعوا نداره و تو فقط به خودت ظلم کردی وقتی حرص خوردی

از من به تو نصیحت.این کارا اخر عاقبت نداره.منم خیلی لوس و زودرنجم.بالا چشمت ابروعه بم بگه یا صداش بره بالا دلم میشکنه.اوایل زود قهر میکردم یا سرطنگزن میشدم دیدم داره فاصله میندازه بینمون.کم کم اصلا مهمم نبود براش ناراحتیم.رو خودم کار کردم الانم ناراحت میشما ولی قهر نمیکنم حرفمو میزنم یه شوخی هم میبندم تهش هم حرفمو زدم هم نشون دادم قهر نیستم.رابطمون خیلیییییی بهتر شده

منم زود رنجم ولی زود هم همه چیز رو فراموش میکنم.

گریه کردن اگه همیشگی باشه خیلی بده 

طرف مقابل هم یه مدت بهت توجه میکنه وقتی ببینه همش کارت همین شده دیگه میبره

بهتره بیشتر رو خودت کار کنی چون هیچ کس به اندازه خودت نمی دونه مشکلت کجاس 

موفق باشی 

آره عزیزم. اگه از دستش ناراحت باشم با مهربونی میگم

مثلا چن روز پیش تو آشپزخونه وضو گرفته بود. آب دستش پاشید کنار سینک

پاک نکردم فرداش جلوی خودش دستمال اوردم پاک کردم گفتم عشقم ببین من گناه دارم با این بچه تو شکم انقد تمیز کاری کنم

لطفا تو دستشویی وضو بگیر

اونم خودش اومد پاک کرد گفت چشم ببخشید

منم اوایل زندگیمون دعوا میکردم ولی تازه یاد گرفتم درک کنم خیلی چیزا رو ک اون دوس نداره واونم همین کا و میکنه زندگیمونو با توافق میبریم جلو خیلی بهتر شده دیگ جنگ نمیکنم مگه این ک‌مامانش تو زندگیمون دخالت کنه!

خپ نکن این کارو این کارو کن اول درباره ی چیزی ک نیخای بشین فک کن و وقتی از سر کار میاد بزار ی ذره بگزره بعد بهش بگو اخر سرم بگو دارم مشورت میکنم منظورم این ک با منطق و تن صدای پایین و با مهربونی بگو اگ نه اوورد بگو دلیلت چیه بشینین دربارش حرف بزنین نه این ک دعوا کنین 

عزیزم نکن منم عین تو بودم البته تو دوران عقد نتیجش این شد که نسبت بهم بی تفاوت شده بود بیست روز بیست روز قهر میکردیم تاپای طلاق هم رفتیم ولی خداروشکر من پشیمون شدم اونم بهم فرصت داد ولی اوایل ازدواج اونم عین خودم رفتار میکرد واقعا عذاب میکشیدم تازه میفهمیدم چقدر اذیتش کردم ولی خداروشکر الان رابطمون خوبه منم خوددمو درست کردم