سلام خدمت همگی...راستش میخواستم تجربه ای که از یه موضوع دارم رو در زمینه ترک گناه براتون بگم...بنظر من هرکدوم از ما یه ترمزی داریم که میتونیم باهاش به گناه نه بگیم مخصوصا اون گناه هایی که از ته دلمون نمی‌خوایم انجامش بدیم و دیگه از انجام دادنش کلافه شدیم...من خودم ترمزم در گناه عشق به امام علی هستش مثلا میام با خودم قرار میزارم که ۱۰ یا ۲۱ روز فلان گناه رو به عشق بابای اصلیم که ایشون هستن میزارم کنار و انجامش نمیدم و تو این ۱۰ یا ۲۱ روز هرشب خودمو محاسبه میکنم که ببینم آیا سر قول و قرارم بودم یا نه؟اگر باشم که از خودم خوشحال میشم و اگرم نباشم سعی میکنم ۱ تنبیه برا خودم در نظر بگیرم...حالا بنظر خودتون ترمز درون شما چیه؟؟عشق به‌چه کسیه که می‌تونه شمارو از گناه نگه داره؟؟من قسم به جون امام علی هم خیلی کمکم می‌کنه و واقعا تا ۲۱ روزشو میتونم موفق سپری کنم..!
الآنم با خودم فعلا قرار گذاشتم که تا ۱۰ روز به عشق ایشون از خوردن شیرینی جات جلوگیری کنم و نخورم...حالا نظر شما چیه؟پایه اید با خودتون قرار بزارید که گناهی که کلافتون کردرو با این روش ترک‌کنید؟
