اصلا روح و روانم بهم ریخته..هیچی خوشحالم نمی کنه..همش کدورت روی کدورت پیش میاد..من ادم حساسیم کوچکنرین بی احترامی یا کوچکترین حرفی ک زده پیشت سرم..رنجیده خاطر میشم تا مدتی حالم خوب نیس..از خونه شوهرو بچهام ناراصیم..هرجا میرم خوشحال نمیشم..از خونه بودن متنفررم بیشتر حالم بدمیشه.. هیچکس ندارم ولی دارم ولی انگار ندارم.
خواهر دوست خانواده..همه انگار دست به دست هم دادن..حرفاشون پشت سرم میشنون..از بی کسی خودم دلم میخاد گریه کنم.بطرز عجیبی این حال و شرایط پیش اومده یکساله بیشتر شده رابطهام قطع کردم ک حرفی پیس نیاد..بعد دورادور حرفاشون ب گوشم میرسه..نمیدونم چ حال عجیبی دچار شدم..چیکار کنم حالم خوب بشه ی کم انرژی مثبتم زیادع شه شرایط روحیم بهتر بشه؟واقعا احتیاح ب کمک دارم.انگار ی انرژی منفی کل زندگیم گرفته همه چی درگبر شده از هیچ شرایطی راضی نیستم.احتیاح ب کمک دارم
