خودم ۳۰ سالمه،دخترم ۷ سال،وضعیت مالیمون خوبه
احساس میکنم آمادگی ندارم برای داشتن بچه ی دوم
دلم میخواد تا چند سال دیگه راحت باشم،مسافرت برم،به خودم برسم...۴_۵ سال دیگه برای دومی اقدام کنم
اونم صد در صد نیستم
از طرفی احساس میکنم فاصله ی سنی ِ بچه هام خیلی زیاد میشه
به نظرشما چه کاری درسته؟
اگر شرایط دارید نگذارید فاصله بچه ها بیشتر از این بشه
من ۴۰ یالمه،همیشه برا اولی تردید داشتم..خدا رو شکر نباوردم کلا
فاصله ۷ سالم زیاده،اون حسخ صمیمیت تو بزرگسالی هم نیست باهاشون
منم دقیقا الان داشتم به همین فکر میکردم نمی‌دونم چ کاری درسته
من از آوردن بچه دوم پشیمونم برمیگشتم به قبل فقط یکی می‌آوردم
هرکاری که دوست داری بکن، نزار حسرت هیچی به دلت بمونه
فاصله سنی هم بیشتر بشه مگه چیه؟ منم با خواهرم 9 سال فاصله سنی داریم خیلی هم باهم خوبیم
اخه تو این اوضاع اقتصادی چرا میخوای یه بچه بیگناها بیاری تو این دنیا به همون یکی برس
الان بیاری بهتره چند سال دیگه خودت نمیتونی شب بیداری بکشی .پروسه بزرگ کردن نوزاد واست سخت میشه
وقتی یه بچه میاری مسیولیت داری در قبالش
یکیش اینه که یه خواهر و برادر حداقل داشته باشه!
یه حامی در بزرگسالیش باشه
آخه تفریح تا کی؟
خوب چهارتایی تفریح کنید
بالاخره بعد دوسال اون بچه هم بزرگتر میشه چ اذیتاش کم
تازه بنظرم خیلی درهم اقدام کردی
من حتی به بچه سومم فکر میکنم
تو زندگی رنج ها و سختی های که تحمل میکنی باعث میشه از رنج بزرگترین در امان بمونی
اینو یادت باشه
من باشم وقتموبرای خودم میزارم
