خیلی احساس خستگی میکنم دیگه
حس میکنم کم آوردم واقعا کم آوردم حس میکنم خدا گذاشته منو بین منگنه ،از همه جهت داره بهم فشار وارد میکنه ، دلم خوشی میخواد دلم خدشی میخواد ،خدا چرا اینقدر بهم فشار میاره؟
چرا
اِنقدر ما سختی خواهیم کشید تا زمانی که درک کنیم ما این شخص نیستیم...
یادمه همیشه در زندگی سختی کشیدم و از خدا و دنیا گِله داشتم و اَصلا حالم خوب نبود تا زمانی که آدمی رو دیدم که در ظاهر همه چیز داشت و تموم آرزوهای من رو داشت زندگی میکرد اما اونم باز حالش خوب نبود و اون موقع بود که این حقیقت برام روشن شد که اَصلا شادی و خوشبختی و آرامش در شرایط های بیرونی نیست بلکه در درون خودمون هست....بالاخره ما یک روزی این حقیقت رو می بینیم که خودِ واقعیت علت رنج نیست بلکه نوعِ نگاهِ ما به واقعیت است که علت آن است.. همیشه ماجرا مربوط به بیننده است و نه آنچه دیده می‌شود..
تحت فشاره که ذغال تبدیل به الماس میشه
ولی متاسفانه تو انسانی تحت فشار خرد میشی یه زمانهایی به خودت استراحت بدهی زیاد زندگی رو سخت نگیر
من این رو قبول دارم ، میدونم ادراک منم مشکل داره ولی واقعا خسته هستم ، خسته از تحمل ،نقاب خوب بودن ، خسته از مسیری که اومدم ، یکم فرصت میخوام یکم نیاز دارم خدا منو ببینه و مثل یک زنگ تفریح بهم فرصت بده
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
