برای که از فکر و ناراحتی بیایم بیرون و از فکر شوهر و خاندان شوهر اگر بد هستن و و آزاردهنده فعلی، یک نسخه ی ارامبخش فقط داریم و اون چیزی نیست جز...
امام رضا فرمود: یا ابن شبیب، ای پسر شبیب؛
«إنْ کُنْتَ بَاکِیاً لِشَیءٍ»؛ «اگر خواستی بر چیزی گریه کنی» – اگر مصیبت و داغی دیدی، اگر عزیزی از دست دادی-
«فَابْکِ للحُسَینِ بْنِ عَلِی»؛ « برای حسین ما اشک بریز و گریه کن»؛
برای عزیز خودت گریه نکن، فَإنَّهِ ذُبِحَ کَمَا یذْبَحُ الْکَبْشُ.
بحارالانوار، ج 44، ص 285؛ عیون اخبار الرضا، ج 1، ص 299، اقبال، ص 544.
از عشق بپرسید که با یار چه کردند
با آن قد و بالای سپیدار چه کردند ؟
از هرزه علف های فراموش بپرسید
با خاطره آن گل بی خار چه کردند؟
از چاه بپرسید همان چاه مقدس
با ماه همان ماه شب تار چه کردند
ای کاش که از حنجره باد بپرسید
با قاصدک سوخته، اشرار چه کردند
اصلا بگذارید خود آب بگوید
با چشم و دل و دست علمدار چه کردند؟
اصلا بگذارید که خورشید بگوید
خورشید بگو با سرِ دلدار چه کردند؟
نیلوفر پژمرده شب های خرابه
با بغض تو ای سبکبار چه کردند
ای قامت افراشته در سجده بسیار
لب های عطش با تب بسیار چه کردند
در ماتم شمع و گل و پروانه و بلبل
ای اشک به یاد آر چه کردند
لب وا کن و حرفی بزن ای سنگ صبورم
با یاس ، میان در و دیوار چه کردند
در طاقت من نیست که دیگر بنویسم
با قافله و قافله سالار چه کردند..
الهم عجل لولیک الفرج