من فکر میکنم بود و نبود من فرقی نداره شما هم اینطوری هستین

اره

نه

آره حتی واسه خانوادم امروز بمیرم فردا قرار باشه برن عروسی حتما میرن

نه، هنوز خیلیا به من احتیاج دارن

ما به دنیا میایم که خودمون زندگی خوبی بسازیم. فقط تو این مسیر زندگی خانواده هستن که بی منت کنارمون هستن و گرنه اکثر آدما در حد رهگذران.مگه اینکه خدا کمک کنه و بتونیم همسر خوبی رو کنارمون داشته باشیم.

پس بنظرم بود و نبود مون اگه واس بقیه فرق نداشته باشه واس خودمون مهمه و باید خودمونو هرجوری که هستیم بپذیریم

ولی من اگه نباشم اطرافیانم خیلی چیزا از دست میدن

بستگی داره با چه دیدی بهش نگاه کنی.

 اگر معناگرا باشی نه این تفکر درست نیست، همه ی ما برای خلق یا یافتن یه معنایی پا به این دنیا گذاشتیم هر چند اون چیزی که به دنبالش هستیم در نظر خودمون کوچیک باشه، اما دنیا حول محور همین چیزهای به ظاهر کوچیک داره می گرده.

ولی اگر با دید نیهیلیسم( هیچ انگاری) به دنیا و خودمون نگاه کنیم، بله نه تنها وجود ما بلکه وجود هیچ چیز و هیچ کس ضرورتی نداره.

دیگه بستگی داره شما کدوم یکی از این دیدگاه ها به نظرت منطقی بیاد.به شخصه آدم معناگرایی هستم، پس وجود هر چیز و هر کسی که خلق شده از جمله خودم رو ضروری می دونم و البته این تفکر لازمش اینه که به دنبال معنایی که براش اومدی باشی نه اینکه صرفا بگی خوب من حتما به یه دلیلی اومدم و کاری نکنی🌹