در جمله «چه حرف تازهای برای گفتن مانده است»، عبارت «برای گفتن مانده است» بهعنوان یک گروه اسمی عمل نمیکند، بلکه جزء فعل و فعل حال است. این عبارت تشکیل شده است از:
1. **هسته:** «مانده است»
- این ترکیب از فعل «ماندن» بهصورت ماضی نقلی ساخته شده است.
2. **وابسته:** «برای گفتن»
- «برای» حرف جار است و «گفتن» اسم مصدر است که بهعنوان مفعول «برای» عمل میکند.
### تحلیل جمله
- **«چه حرف تازهای»**:
- **هسته:** «حرف»
- **وابسته:** «چه» (بهعنوان صفت پرسشی) و «تازه» (بهعنوان صفت)
در نتیجه، جمله بهطور کلی به این شکل تحلیل میشود:
- **هسته:** «حرف»
- **وابستهها:** «چه» و «تازه» (صفاتی که به «حرف» تعلق دارند)
پس، عبارت «برای گفتن مانده است» بهعنوان یک گروه فعلی تحلیل میشود و «گفتن» با «برای» یک ترکیب وابستهای میسازد که به معنی «برای گفته شدن» اشاره دارد.