هر بار که میرم خونه مادربزرگم سفت بغلش میکنم
میترسم آخرین بار باشه
وقتی بدرقه مون میکنه سیر نگاهش میکنم
وایمیستم تو کوچه شون تا بره بعد حتی در و دیوار محله رو هم نگاه میکنم
ی جورایی میتونم بگم تنها ادمیه ک وابستگی شدید دارم
اگ چیزیش بشه مطمئنم روانی میشم
اره منم 🥺
منم این استرس باهامه
من مثل تو بودم هر سری میفرفتم داهات ولی در نهایت ازدست دادم
منی ک چندماه دیگ میشم ۱۹ حس بدی دارم میگم چ زود بزرگ شدم💔💔
اگه تنهاست و راهتون بهم نزدیکه هرروز برو سربزن
مادر بزرگا و پدر بزرگا مث نخ تسبیح میمونن و بچه هاو...مث مهرهای تسبیح و تا زمانی که هستن ،مهرها رو کنار هم نگه می‌دارن ،وای ب روزی ک نباشن فقط باید تا زمانی ک هستن قدرشو بدونیم😪و برکتن
لابد خیلی خوبه. منکه ارزوی مرگش داشتم از بس ازارمون میداد بالاخره فوت کرد و راحتشدیم. خدابرات نگهشداشته باشه
