سلام دوستان عزیزم شهادت امیرالمومنین حضرت علی علیه السلام رو تسلیت میگم🖤
ما در شبهای قدر یک سری اعمال داریم که تو مفاتیح هستند و خیلی هم خوب و سند دار هستند و هرچقدر تونستیم انجام بدیم قطعا بهره مند میشیم.
اما و اما؛ چند تا مسئله هست که کمتر بهش اهمیت میدیم
اولین مسئله اینه که ما برمیگردیم ببینیم چطور زندگی کردیم؟
یا نه همش از خدا میخوایم خدایا خونه بده ماشین بده همسر بده فرزند بده و...
اصلا حرفم سر خواستن نیست، خواستن به جای خودش، از خدا نخوایم از کی بخوایم؟
حرفم سر اینه انقدر رو خواسته های مادیمون گیر کردیم، رو اعمال خودمون هم گیر کردیم؟ اصلا دغدغه اینو داریم که فلان اعمالم باید اصلاح بشه؟ که من چه قدمی در راه امام زمانم(عج) برداشتم؟ که چقدر رضایت خدا و بنده خدا بودن برام مهمه؟ که اگر با این وضعیتم از دنیا برم سرم رو میتونم جلوی حضرت زهرا(س) بلند کنم؟ بگم مادر من در راه ولایتی که شما فداییش شدید کاری کردم؟
زوم میکنیم رو خودمون؟
مثلا من تصمیم بگیرم از امشب غیبت رو ترک کنم
خشم و عصبانیت رو ترک کنم
نمازهامون رو به موقع بخونم
و..
امشب خدا برای ما غوغا میکنه اگر ما برای بنده بودنش دغدغه داشته باشیم
حضرت زهرا(س) دستمون رو میگرن، مگه میشه مادر دست فرزندشو نگیره؟ اونم مادرترین مادر عالم. اما ما باید دستمونو بدیم تا دستمونو بگیرن.
مسئله خیلی مهم دیگه که تو استجابت دعاهامون اثر عجیبی داره تو پست اول میگم تایپ کردم
