در آستانه جدایی بودم شوهر بی عقلم برداشت منو آورد خونه ب خانوادمم گفت میخاییم زندگی کنیم خانوادمم کلا گفتن دیگ هیچ زمان برای طلاق نیای فرصت های زندگیمو سوزوند آبروم رفت دلم ب چی این آدم خوش باشه خدایا منو بکش راحت شم
وا آورده گفته زندگی کنیم
میگفتی نه میخام حداشم
چرا ساکت شدی همون موقع
نیازبه دلداری دادن نیست عزیزم،شما وقتی مادرشدی یعنی درقبال اون بچه ها مسوولی چطورممکنه دوتاطفل معصوم وبیگناه رو دست اینطور خانواده ای بدی وفقط خودتو ازمهلکه نجات بدی؟! کناربچه هات باید بمونی حالا یا توخونه ی شوهرت یا هرجای دیگه چون ازتاپیک قبلتون دیدم گفته بودین بچه ها رو سپرده به مادربزرگشون واونم چه طور رفتارمیکرده😤😤😤
تا کی بشینم ته خونه در دیوار نگاه کنم با اون خانواده نکبتش
اگر حرفاش عملی کنه قراره تابرج ۱۰ک قرارداد کاریش تموم بشه بیاد از این شهر بریم اگر بزارن دخالت نکنم
ولی حق طلاق رو داشته باشم که باز بیرونم کرد اینجوری نشم برم طلاق بگیرم خودم
خودم چی پس منم جوونم می‌خوام زندگی کنم این ن می‌زاره برم سرکار نه بیرون هیچی تو خونه نیست اسم این زندگیه آخه
ی خورده پولی هم داشتم گرفته میگ صبر کن کارتو بهت برمیگردوونم نمدونم چقدر از حرفاش راسته اصن نمی‌دونم چرا آمدم ده ساله صبر کردم درست شه شبی ک اومدم دیدم با یک زنی چت کرده باز نصف شب اومد دنبالم سوار ماشینم کرد من نمی‌خواستم باهاش زندگی کنم بهترین فرصت برای طلاق رو داشتم
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
