آدما اینطوری شدن که خوبیاتونو جار نزنین،همه حسود و بد ذاتن و...
یا مثلا نگید چون کسی که نداره دلش میشکنه؛
اینه که دائما که در حال اه و ناله شنیدن از دیگرانیم که هیچ،حتی نمیذارن و نمیتونیم برای خودمون خوشحال باشیم چون معتقدن بقیه چشم میزنن.
کاش منسوخ شده این طرز تفکر که حال هممون رو گرفته.
