نووجویام ارزوم این بود مدل بشم
هیکلمم واسش خوب بود
اما الان بعد ازدواج و دو بچه و اعتقاداتی که دارم اصلا جور در نمیاد و فقط اونم یه رویای بچگانه بود
اما هنوز مدلا رو میبینم ته دلم میگم خوش بحالشون
یکبارم واسه ارایشگاه شهرمون که رفته بودم گفت موهات خیلی خوبه بیا مدل رنگ مو و کوتاهی شو واسه پیجمون اونم باز قبول نکردم
اخه منی که بی روسری جلو فیلم بردار عروسی نمیرم چیم به مدل شدن
این حسرتای غیر منطقی از کجا میان؟
