اولی سه سالشه دومی نه ماهه
بیرون رفتن بعضی وقتا سخته
اما بزرگه رو همسرم حواسش میشه کوچیکه رو من
البته که برای تفریح و گردش تا الان نتونستیم بریم هوا سرده بچه ها سرما میخورن
بیشتر برا خرید میریم
بعد عید امیدوارم راحتر بشه
اگه دومی نبود و اولی مثل بچه من صبح تا شب میگفت حوصلم سررفته و تو عذاب میگرفتی بابت اینکه نمیتونی نیازش به بازی و هم بازی رو رفع کنی الان این حرفو نمیزدی
درکت میکنم من بچه هام دو سال فاصله سنیشونه وقتی کوچیک بودن تا چندسال زندگی نداشتم چون بشدت نق نقو و بدقلق بودند گاهی تا یکهفته رنگ آسمون رو به چشم نمیدیدم ولی این روزا هم میگذره زندگی همینه
دخترم دوسالشه گوزیلایی هست
پسرمم ۷ سالشه
دیگه کم کم از اب و گل دراومدن
بعضیا با دو سه تا بچه همه جا میرن من بهشون غبطه میخورم خودم یدونه دارم چون بچه سختیه تازه الان که پنج سالش شده بعضی جاهارو که قبلا باهاش نمیتونستم برم و میرم
چشم بهم بزنی بزرگ میشم و میبینی دارن میرن سرکار تحمل کن
اونا الان کیف میکنن ب قول شما سن بچه هات بزرگ بشه باز شما کیف داری اونا حس تنهایی خلا میکنن بعدم ادم حتی یکی داشته باشه یا ده تا خودش تایین میکنه چطور زندگی کنه یکی مسولیت پذیره جونش بچه هاشه یکی ن بچشو میندازه میره پی خوش گذرونی اون بدبخت چ گناهی کرده ک تک فرزنده ن خواهر برادری داره الان مادرشم با خوش گذرونی هاش نباید داشته باشه
