بپرس
به طرز عجیبی اولین عشقم یه آدم بی لیاقت بیشعور بود که خیلی وقته ازش جدا شدم شکر خدا.دلیل دوست داشتنشم افسردگیم بود که نمیدونستم دارم.از ناراحت بودن و تحقیر شدن ناخوداگاه لذت میبردم چون فکر میکردم لیاقت خوشحالی و ندارم.الانم بعضی وقتی که یادش میفتم و دلم براش تنگ میشه میفهمم که حالم خوب نیس.بعد سعی میکنم حالمو بهتر کنم کلا یادم میره وجود داشته.
☹️☹️ بده که
من حتی دوس دخترم داشتم.تو مسیر شناخت خودم اکثر چیزایی که به جسم و روحم آسیب نمیزدن و امتحان کردم تا خودمو بیشتر بشناسم.مثلا از افتخاراتم اینه که هیچ وقت سمت مواد نرفتم شکر خدا.میدونی چی میگم؟تجربه کردم ولی خریت نکردم.😂 دوست پسر هم چیز بدی نیست فقط باید برای خودت روحت و بدنت حرمت قائل بشی نذاری بهشون بی احترامی کنه.وگرنه معمولا روابط باعث پیشرفت و آموزش و حال خوبن.
بپرسید
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
