این دفعه به صورت جدی قصد جدایی دارم تحمل زندگی برام سخت شده

ببینید همسرم آدم بدی نیست ولی ما هیچ شباهتی بهم دیگه نداریم اختلاف عقاید وتفکراتمون زیاد نه من میتونم شبیه اون بشم نه اون انگار از دوتا دنیای متفاوتیم هیچ حرف مشترک هیچ تفاهمی نداریم اون با اینکه دوستم داره ولی هیچوقت سعی نکرد به خاطر من یه ذره کوتاه بیاد با اینکه من خیلی کوتاه اومدم وباهاش ساختم کمترین چیزی که ازش خواستم اینکه اجازه بده یه هنری یاد بگیرم یه کاری انجام بدم که سرم گرم شه از تنهایی در بیام ولی اون مخالفه سفت وسخته وتو این سالها از هر راهی که بگین وارد شدم همه چیز رو امتحان کردم ولی قانع نشد که نشد من زورمو زدم برا نگهداشتن این زندگی چون خراب کردنش برام آسون نبود ولی الان خسته شدم نمیکشم 

از یه طرف من اگه تا حالا تحمل کردم و جدا نشدم به خاطر خانوادم بود چون اونا پشتیبانم نیستن وتا همین الانشم چون میبینن من بریدم وعلاقه به ادامه زندگی ندارم تا چند روز پیش مامانم هزار جور تهدیدک کرد که اگه برگردی فک نکن راحتت میزاریم نهایتش کلفتی مارو میکنی و از این حرفا منم دعوا کردم باهاش گفتم این سری دست شما نیست من برگردم هم اون دختر بچه ای نیستم که به همه حرفاتون عمل کنه ودم نزنه اگه برگردم مجبورید اجازه بدید من درسمو ادامه بدم وکار کنم همه کارایی که قبلا برام نکردید الان باید انجام بدین و خلاصه کلی چیزای دیگه هم گفت چون میترسه جدی بخوام اقدام کنم

الان خیلی ذهنم آشفتس نمیدونم چیکار کنم فقط میدونم که بریدم ودلم نمیخواد به این زندگی ادامه بدم اما به خاطر اینکه تنهام وقراره همه بر علیه من بشن خیلی نگرانم میکنه

به نظرتون چیکار کنم؟ 🥺

نه هیچی قبول نمیکنه میگه زن باید تو خونه باشه بمیری هم اجازه نمیدم کار کنی بعد هروقت که حرفمون میشه میگه همینی که هست من اجازه نمیدم اگه خوشت نمیاد برو پیش خانوادت اونا اجازه بدن

22سالمه

بخدا تو سن حس یه زن 50ساله رو دارم دلم پیر شده😔

ممنونم برام دعا کنید خیلی سخته برام چون تنهام اما ایندفعه میخوام توروشون وایسم

باور کنید ول کردن زندگی که 7سال براش خون دل خوردم آسون نیست ولی بریدم دیگه💔

مشکل من دقیقا خانوادمه مامانم میگه برگردی فک نکن خبریه چون ما هم بهت اجازه نمیدیم ولی من گفتم این سری دست شما نیست منم بچه نیستم اگه نمیزارید تنها برم بیرون وظیفتونه خودتون منو ببرید اینور واونور ولی من برا خونه نشستن نیستم