منم دهه شصتی ام پدرم آدم زحمتکشی بود محبت رو از نگاهش میفهمیدم ولی اهل ابراز نبود زیاد ،بیچاره خودش هم خردسال بوده پدرمادرش فوت کردن ،بی محبت بزرگ کرده
مادرمم محبتش معمولی بود ،بیشتر بلد نبودن ابراز کنن ،وگرنه از عمد نبود
واینکه تعدادمون زیاد بود مشکلات مالی وجنگ اعصاب و غرو دعوا زیاد بود تو خونه
همیشه دلم پدرمادر جوونتر و صمیمی تر میخواست ،حتی الان که خودم پسر۱۴ ساله دارم ،خانواده های شاد وصمیمی میبینم حسرت میخورم واشکم درمیاد
اثرات اون زندگی وسختیاش متاسفانه اعصاب ضعیف برامون گذاشته وروحیه افسرده