نمیره ،پرو.بهش چیزی بگم همش میگه من کج میشینم راست حرفم رو میزنم ..حالم بهم میخوره ازش ...حمایت عاطفی نداریم ،ارتباط نداریم .حمایت مادی نمیکنه ..عوضی اَشغال....اگه خدایی وجود داشته باشه ،خوش جوابش رو بده ،اگرم ک نه.به هر حال تو دو حالت هم زندگی من سوخت شده ..بچم ۵سالشه،نگاه میکنم ب گذشته باید بیشترش خوشی بوده باشه واسه یه بچه...ولی بیشترش ناراحتی بوده واسش
پشت و پناه داری؟
پدر مادر و برادر؟
ازت حمایت میکنن؟
اونا میدونن توی خونه ی خودت شکنجه و زندانی شدیبا این آدم روانی؟
اگر داری حتی یک لحظه هم درنگ نکن و برو
دارم ولی کاری نمیتونن بکنن.یکبار رفتم ..چنان در رو میکوبوند ک مامانم باز گرد در رو ..گفت بچم رو میبرم ..مامانم گفت ببر .همه رفتیم اتاق ،پسرم نمیخواست بره تا سه صبح خونمون موند اخرش ک بچع خوابید رفت فرداش ۸صبح اومد فکر کن تو اپارتمان ک همه متوجه میشن
خوبه باز اینجا هست ادم حرف میزنه یکم سبک میشه ..اگرچه محیطش مسموم هم میشه بس ک منفیه
ولی بازم خوبه ک هستید ک حرف بزنیم .مرسی
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
