عکس کراشم تو پروف دختره 😅
اتفاق های عجیب افتاد :)
هنوز با هم حرف می زنیم ولی بلاخره فهمید دارم فاصله می گیرم نه به خاطر کنکور به خاطر خودم :)
و خب اون هم داره فاصله می گیره 😅
خوشحالم بهش نزدیک شدم حداقل ازش خاطره دارم حداقل فهمیدم از نظر سلیقه و شخصیت به چشم اومدم ولی خب منفعت چی ؟ :)
بگذریم
خیلی خوشحالم وسط حال بدی از خودم نگذشتم
خوشحالم خدا هوام رو داشت و روزی که گفتن یازدهم حذفه اون عکس رو دیدم تا بفهمم همیشه هوای خودم رو داشته باشم :)
خوشحالم غرورم رو نذاشتم کنار
با وجود اینکه دوسش دارم نذاشتم حرمتم شکسته بشه :)
خوشحالم فقط جلوی خودم خرد شدم :)
این خیلی رقت انگیزه که خوشحالم از اینکه تو سفرش برای سومین بار به یه شهر مشخص از چیزی که دوست داشتم عکس گذاشت
خوشحالم از اینکه پروفش با پروفم ست شد :)
ولی خودم رو تنها نمی‌ذارم:")
نمی تونم تپلی باشم ! قدم رو کوتاه کنم ! موهام رو بلوند کنم :) چشمام هم درشت و معصوم نیست 😅 نمی تونم رنگ های جیغ نپوشم :) خانم و ساکت باشم :)
ولی همینه که هست 😅🕊
این بار گریه نکردم
