عزیزم سعی کن باخودت کناربیای زندگی روسخت نگیرمنم مث توم الان بیست سالمه .هفده سالم بودازدواج کردم اینقدنشستم واسه ی مسائل بی اهمیت وپیش پاافتاده گریه کردم وغصه خوردم تاالان اصلاتسلط اعصاب ندارم من رفتم دکتراعصاب ولی قرص نخوردم گفتم بایدازنوشروع کنم دیگه اصلاحرص وجوش نخورم چون الان جوانم میتونم کناربیام ده بیست سال بعداگرعمری باقی باشه چیکارکنم تا کی بایدباقرص اعصاب خودموکنترل کنم الان کنارگذاشتم هفته ی اول سخت بودسردرداینامیگرفتم الان کم کم اگه خدابخواددارم خوبترمیشم
واسه خودت میگم
قرصام پروپرانولول .کلردیازپوکساید.نورتریپتیلین
منم جاریام خیلی پشت سرم صفحه گذاشتن بخصوص یکیشون کلاً دشمن خونیمه!
منم امروز تمام حرفتشو با زن دایی شوهرم درمیون گذاشتم اونم گفت دلش خونه ازش.
الانم اتفاق بدی واسه یکی از خانوادش افتاده. نه اینکه خوشحال بشم فقط گفتم چوب خدا صدا نداره.
بعدش نشستم از خدا معذرت خواهی کردم که با زن دایی شوهرم حرفاشو درمیون گذاشتم.
هیچوقت حرفاش یادم نمیره هیچکدومشونو نمیبخشم
ولی من اصلانخوردم چرامثلااینجوری دل میسوزنن برامون بگیم مریضیم وقرص میخوریم فرداکه چیزی بشه میگن روانی پسرمون حیف شد.....سعی شادباشی بخندی حرص شون بده شوهرتوسمت خودت بکش
بقول شاعر که میگه حیوانم آرزوست.
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
30 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
