همچنان به چت کردن و تلفن زدن های یواشکی ادامه میده ۵ روز هفته رو هم که کلا پیش من نیست و سر کاره و اون خانم همونجاست و همکارشه.دختر مجرد ول کن نیست شوهر احمق من هم که انگار نه انگار.وقتی نیست روزی ۵_۶بار زنگ میزنه به من فکر میکنه من احمقم و نمیفهمم چه غلطی میکنه.دیگه تصمیم گرفتم بزنم به بی خیالی.دیگه مشاوره هم نمی رم مگه میشه به همچین مردی محبت کرد؟این آدمها اگه محبت و عشق حالیشون بود خیانت نمیکردن...
بخاطر بچه هام نمیتونم طلاق بگیرم و آواره شون کنم ...
