اون رفتاراش همیشه سرده وقتی نیازم داره من همیشه به حرفاش گوش میدم و تشویقش میکنم که پیشرفت کنه حالش خوب باشه
من زیاد آدمی نیستم که احساساتمو بروز بدم ولی وقتیم میخوام یکم از مشکلاتم حرف بزنم اصلا کنجکاوی نمیکنه و حاضر نیست گوش بده اصلا همدلی و دوستی رو بلد نیست
احساس میکنم با ادامه دادن به این دوستی خودمو نادیده میگیریم چون این منم که رفیق اونم و تو این رفاقت فقط من هستم شدم مثل یه تراپیست واسش..
شما باشین چیکار میکنین؟ چطور تمومش کنم این رابطه سمی رو
کم کم رابطه رو کم و قطع میکنم و بهونه کارای شخصی و خانواده رو میکنم
تمومش کن ولی خودتم مقصری همیشه بایدخواسته هاتومطرح کنی وزیادی خودتوپایه نشون ندی وگرنه همش بایدسنگ زیرباشی اینوتموم کن چون دیگه فایده ای نداره هرچیم توبگی دوروزخوبه بعددوباره مث اولش میشه اماتوروابط بعدیت هوشمندانه تررفتارکن
بنظرم باید باهم صحبت کنید بدون توضیح دادن و خواستن تمومش نکن. درمورد اینکه چیکار کنی ناراحتیت رو بهش بگو و اگه بازم جوری رفتار کرد که مهم نیست دیگه یه خدافظی کن و تمام احساسات خودتو اولویت قرار بده اگه تو این دوستی خوشحال نیستی باید بیای بیرون
