قصه یک بازگشت

من یک آتنا_آرتمیس هستم؛ اگر شما به‌لحاظ آرکی‌تایپ شخصیتی، هِرا (تعریف هویت و احساس خوشبختی مبتنی‌بر حضور شوهر در زندگی) یا دیمیتر (تعریف هویت و احساس خوشبختی مبتنی‌بر حضور فرزند) هستید، نکوهشم نکنید‌. به من توصیه به فرزندآوری و همسرداری نکنید. ما با هم متفاوتیم! آرتمیس‌ها، مستقل، عدالت‌خواه، جسور، قاطع و جدی هستند. برای آرتمیس «در خانه‌ ماندن» و ملکه‌ی خانه بودن، یک رنج ابدی‌ست. آتناها، هدف‌مند، بابرنامه، منطقی، جاه‌طلب و مدیر هستند. برای آتنا، حاشیه و حسادت‌های زنانه خسته‌کننده‌ست.   برای مبارزه با تاریکی شمشیر نمی‌کشم؛ چراغ برمی‌افروزم. مشغول‌الذِمه‌اید اگه توی تاپیک‌های کتاب و کتاب‌خوانی منشنم نکنید.  پی‌نوشت غیرمرتبط: خانم‌ها، سالاد شیرازی رو با سس مایونز درست نمی‌کنن. سالاد شیرازی آب‌غوره داره. اینکه گوجه و خیار و پیاز رو نگینی می‌کنید، باعث نمی‌شه سالادتون شیرازی باشه. آب‌غوره می‌خواد؛ آب‌غوره.