من کلا آدم آرومی هستم ولی اصلا خجالتی نیستم و معاشرت با آدمارو دوست دارم و با همکلاسیای دبیرستانمم هنوزم که هنوزه ارتباط خیلی خوبی داریم ، و برام پیش نیومده کسی بخواد بهم کم توجهی کنه ؛اما درمورد هم اتاقیام توی خوابگاه ،خیلی همشون باهم صمیمی ان و منم خیلی وقتا توی صحبتاشون شرکت میکنم و فعالم؛ آدم محتاطی ام توی حرف زدن ولی در عین حال فعالم. ولی انگار یه اکیپی هستن که منو جزو خودشون نمیدونن، نه اینکه آدمای بدی باشن ولی کم توجهیشون واسم ناراحت کنندست و نمیدونم واقعا چیکار کنم