عزیز دلم اول تسلیت میگم بهت واقعا
روحش شاد و در ارامش باشه الهی
دوم اینکه چقدر واقعا شعور ندارن کسایی که میدونن چه غمی و تجربه کردی
به جای اینکه همراهیت کنن اینطوری حرف میزنن و رفتار میکنن
و سوم اینکه اگه بتونی هر روز برقصی بدون هم لاغر میشی
هم مامانت خوشحال تره دخترشو شاد و سالم و سر حال و تو لباس عروس ببینه
و چهارم اینکه این تروماها زمان بر هستش که درست بشه
و همراهی خودت و همسرت و در کنارش حتما مشاور نیاز داری که با تکنیک بتونی از پس این غم بر بیای
و در اخر اینکه به خودت فشار نیار.خودتو دوست داشته باشه و با هر وزن و شگلی بودی تو لباس عروس لذت ببر ازش و این وزن و هیکل هم جزوی از روزهای زندگیت بدون و شکر کن سلامتی و میتونی برش گردونی..دهن مردم و نمیتونی ببیندی میفهمم که خودت جقدر از این موضوع ناراحتی و غصه میخوری .ولی من انقدر لاغر بودم بهم میگفت عین ک و ن مرغ میمونی و فلان
بعد ۳ سال بیماری و درد و مشکلات گذروندم و دیدن ادمهایی کا چقدر کورتون مصرف کردم و زجر کشیدم ولی فقط چاق شدنمو دیدن و حالمو بدتر کردن
منم خیلی غصه میخوردم
هیچی تنم نمیشه و ادم خودش اذیت میشه
ولی الان که چند ماهه خداروشکر خداروشکر بعد ۳ تا جراحی حالم بهتره فقط دیگه شکر میکنم گه سالمم و میگم کم کم وزنمم برمیگرده