این متن رو در پاسخ به تاپیک یک «مرد» نوشتم که اعتقاد داشتن مهریه و نفقه لطف بیشازاندازه برای خانمها محسوب میشه.
البته که با وجود انحطاط اخلاقی جامعه، هنوز هم آقایان خوبی وجود دارن، اما در مجموع این متن با توجه به شرایط کلی و عمومی نوشته شده و درباره استثنائات نیست.
چرا داشتن مهریه، حتی اندک، در ایران ضروریه؟!
۱. چون مرد ایرانی اصولاً بر مدار برابری تربیت نشده و نگاه برابر به شریک زندگیش نداره. یعنی چی؟
یعنی تا خانمش باردار میشه و زایمان میکنه به خودش حق خیانت میده؛ به خودش حق میده به بهتر از همسرش فکر کنه؛ مادری و پدری یک مسئولیته؛ زن مادر میشه و مسئولیت میپذیره و تمام زحمات پرورش بچه به پای مادر هست، اما در نهایت ولایت متعلق به پدره؛ این یعنی نابرابری! و این نابرابری تا حدودی باید از طریق مالی جبران بشه.
۲. ازدواج در ایران زن رو اسیر میکنه؛ انواع آزادیهاشو سلب میکنه. پس مرد هم برای جبران این نابرابری حقوقی باید تکالیف مالی داشته باشه.
۳. بهلحاظ فرهنگی، در زندگی مشترک ایرانی، زن تحت قضاوت اطرافیان قرار میگیره؛ اگر زندگی خوب پیش نرفت گناهش هیچوقت گردن مرد نیست!!! (جملاتی مثل لابد خودت کم گذاشتی و کوتاهی کردی، نشوندهنده این نگاهه) به لحاظ تحمل این بار روانی، مرد هم باید متحمل مسئولیت مالی بشه.
۴. شرایط اجتماعی جوری هست که زن و مرد درایران به لحاظ شغلی حقوق برابر ندارن؛ از بدو استخدام تا اولویت در استخدام آقایان و مزایای عائلهمندی و ... حتی نبود امنیت روانی برای خانمها هنگام کار. پس عموماً امکان شاغلشدن برای خانمها به اندازه آقایان وجود نداره؛
پس این نابرابری اجتماعی با نفقه جبران میشه.
