زندگی بعضیارو میبینم پر بدبختی
یه مشکل حل میشه مشکل جدید پیش میاد براشون... هیچ خوشی خنده و افتاق مثبتی ندارن
برعکسش هم هست از اول تا آخر عمر خم به ابروشون نمیاد همه چی بر وفق مراد...
خودم نه جز دسته اولم نه دوم ولی عجیبه برام چرا بعضیا زیادی بدبخت یا خوشبختن؟
اگه فکر کنیم خدا این زندگیو درنظر گرفته حس میکنم عادلانه نیست مگه میشه همه خوشی‌ها برای یکی سختی ها یکی دیگه شاید خودمون انتخاب کردیم چجوری زندگی رو تجربه کنیم؟! بعضی وقتا افکارم نه با منطق نه با علم نه مثبت نگری ... با هیچی نمیتونم توضیح بدم چرا اینجوریه
