کار خانگی یا خانه داری

- طبق آمار جهانی بیش از ۹۰٪ زمانی که برای انجام کارهای خانه صرف میشود، توسط زنان انجام میشود.

- زنان شاغل بطور متوسط در هفته ۴۴ ساعت بیرون از خانه و بین ۲۹ الی ۵۸ ساعت داخل خانه کار میکنند و زنان غیرشاغل بیش از ۹۱ ساعت داخل خانه؛ در این آمار به ساعات صرف شده برای تربیت و پرورش فرزندان توجه نشده.

- حتی با پیشرفت تکنولوژی، سطح کار خانگی تا حدود زیادی ثابت مانده و راحتی نسبی در یک حوزه تنها باعث بالا رفتن استانداردها و افزوده شدن به حجم کار در حوزه دیگر میشود.

- زنان در آمریکا با وجود اینکه ۷۵ درصد نرخ اشتغال دارند، ۷۰ درصد کار خانگی و ۸۲ درصد مسئولیت کودکان را عهده دار هستند.

- تحقیقات معاونت پژوهشی دانشگاه تربیت معلم و وزارت کار و امور اجتماعی نشان داد اگر کاری که زنان در خانه‌ها رایگان انجام میدهند از بازار تهیه شوند، در هر ماه چیزی معادل دو برابر حقوق پایه وزارت کار باید برای آن‌ها هزینه کرد.

- پژوهشی با بررسی زنان مناطق ۱، ۶، ۱۵ و ۱۶ تهران نشان داد ۸۳.۴٪ زنان متاهل بدون هیچ کمکی و به تنهایی تمام کارهای خانه و امور تربیتی کودکان را عهده دار هستند، حتی با این وجود که ۲۱.۶٪ آن‌ها شاغلند.

، دختران کوچک هم از "خانه داری" در امان نیستن. دختران ۵ تا ۱۴ ساله در سراسر جهان مجموعا ۵۵۰ میلیون ساعت در هر روز کار خانگی میکنن و این حجم از کار ۴۰٪ بیشتر از میزان کاریه که پسران در این سن انجام میدن؛ در واقع برای تمام ما واضحه که دختران از کودکی برای مادری و انجام کار خانگی بی‌مزد تربیت میشن و این نقشیه که سرمایه‌داری و مردسالاری اون رو دست در دست هم تبدیل به عرف و فرهنگ جامعه کردن. چون مردسالاری کنترل، تضعیف و استثمار زنان رو میخواد و سرمایه داری کم کردن هزینه‌هایی که برای انجام این کارها لازمه. مادران از طرفی، علاوه بر انجام تمام وظایف یک خانه شامل پخت و پز، شست و شو، گردگیری و مرتب کردن، خرید لوازم ضروری و.. وظیفه نگهداری و پرستاری از کودکان، بیماران و سالمندان رو هم متحمل میشن؛ از طرفی وظیفه تربیت و پرورش کودک، نظارت بر سلامت و بهداشت خانواده و حمایت عاطفی از خانواده هم بر عهده مادران گذاشته شده و اگر اون‌ها رو حتی یک روز انجام ندن با سرزنش و توهین و تحقیر جامعه و خانواده‌ی خودشون روبرو میشن.

انجام هرروزه‌ی این وظایف تا پای مرگ که ده ها شغل و حرفه‌ی متفاوت رو شامل میشن، بدون مرخصی، دستمزد، بیمه، پاداش، بازنشستگی و ساعت کاری مشخص اگر بر هر کسی تحمیل میشد برده‌داری نام میگرفت؛ ولی به لطف مردسالاری نهایتا دربرابر اعتراض‌هامون نسبت به این وظیفه سنتی "زنانه" میشنویم که "بهشت زیر پای مادران است" و یا "زنان مدیران خانه اند". در حالی که بدلیل حذف سیستماتیک زنان از اجتماع و اشتغال و تحصیل و سیاست، و محدود کردن نقش زنان به خانه و آشپزخانه، این در نهایت مرد و پدر خانواده‌ست که با وابسته کردن اعضای خانواده به پول تو جیبی ناچیز، برای خانه و خانواده تصمیم میگیره و ریاست میکنه. براساس چیزهایی که تا الان فهمیدیم میتونیم بگیم کار خانگی یک خشونت روانی، خشونت خانگی و خشونت اقتصادی علیه زنانه.

در مواجهه با این حقیقت وحشتناک دو رویکرد وجود داره: رویکرد اول یا رویکرد محافظه‌کارانه، تلاش میکنه تا کار خانگی رو بعنوان شغلی زنانه در جامعه تثبیت کنه و خواستار بیمه دولتی برای اون بشه و با تقدس بخشیدن به کار خانگی و مادری، ارزش و جایگاه اجتماعی برای زنان بخره. این رویکرد طبیعتا امکان پذیر نیست چون کار خانگی ویژگی‌های یک شغل رو نداره که یک شغل در نظر گرفته بشه و دستمزد و بازنشستگی نداره که تخصیص بیمه برای اون امکان پذیر باشه.

رویکرد دوم یا رویکرد رادیکال اما معتقده باید هرگونه زنانگی از کار خانگی زدوده بشه و تقدیس مادری زیر سوال بره. چون تقدیس چیزها، اون‌ها رو آسون تر و یا مطلوب تر نمیکنه؛ فقط جلوی نقد و اصلاح اون‌ها رو میگیره. بماند که این تقدس زاییده مردسالاری، سرمایه داری و مذاهبه تا جمعیت و وجهه عمومی زندگی زنان رو کنترل کنن. ما در وهله‌ی اول نباید کار خانگی و تربیت فرزندان و نگهداری از افراد آسیب پذیر رو کاری زنانه در نظر بگیریم که در ادامه بدنبال چاره برای رهایی از اون بگردیم. کار خانگی "کار" است اما "شغل" نیست؛ مادری "کاری بغایت سخت" است اما "شغل" نیست و هیچوقت نخواهد شد. این واقعیت که زنان بیش از ۷۶٪ کارهای بی‌مزد جهان رو انجام میدن و فقط ۱۰٪ سرمایه جهان رو در اختیار دارن بیانگر خیلی چیزهاست. ما باید درس بگیریم و تغییر کنیم؛ و چه تغییری اصولی تر از تغییر در تفکر و فرهنگ؟ اگر ما به جامعه آموزش ندیم که کار خانگی باید بین اعضای خانواده بطور برابر و متناسب تقسیم بشه، هرگز موفق نخواهیم شد از این ستم تاریخی فرار کنیم.

فمینیسم نبود شما و من سواد نداشتیم بیایم تایپ کنیم

شما حتی پست منو نخوندی چرا اظهار نظر میکنی؟