من از وقتی بچه دار شدم نگرانم
ک نباشم ی وقتی
یا مثلا چرا اوردمش تو این دنیای کثیف
این افکار ولم نمیکنه
نمیشه گفت . چون ما آدما حتی یک ثانیه بعد خودمون رو نمیتونیم تضمیم کنیم.
کلی آدم و بچه تو دنیا که از کوچکی دچار فراق و فقدان والدین و رنج و ...
اینکه من نمیدونم تا کِی عمرم قد میده کنار بچم باشم و بیارمش بی مسئولیتی.
اینکه ندونم چطور تربیت و بزرگ میشه. چجور آدمی میشه تو دنیا.
ضرر رسان و آزارگر میشه یا چی...
اینا مسئولیته. ولی ما فقط قسمت لذت خودمون رو میبینیم
آره اتفاقا منم زیاد بهش فکر میکنم شایدم ی قسمتش خودخواهی ما آدماس ک میخوایم ی نفر دیگه رو ب دنیا بیاریم ولی در حال حاضر من واقعا دوست دارم مادر بشم دوست دارم عشق بورزم ب ی موجود زنده ک از وجود خودمه میخوام همه زندگی و دار و ندارمو ب پاش بریزم و تو تک تک لحظات حمایتش کنم تا جایی ک بتونه روی ملی خودش بایسته
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
