عزیزم...
اومدن بالا رفتم دم در دختره یه جوری خوشگل کرده بود اومد انگاری میخواست به مامانش روحیه بده
دلم نمیخواست با اون لب خونی و لوله تراشه توو دهنش مامانشو ببینه ولی باید میدید تا باور کنه چیزی نمونده با ناباوری هی به من میگفت خانم پرستار مامانم چرا بیهوشه😭
عزیززززم
پدر و مادر و شوهرش در چه حالن
بچه داره؟
هی میگفت خانم خوب میشه مگه نه زیونم قفل شده بود هیچی نمیتونستم بگم فقط نگاش میکردم به زور بغضمو قورت دادم گفتم باهاش حرف بزن هنوز صداتو میشنوه گفت میذاری بوسش کنم گفتم آره خودم رفتم که بچه ها راحت باشن به خدمات گفتم بیا کنار بذار حرف برنن کلی گریه کرد دختره پسره انگار کمتر متوجه اوضاع بود شوک بود بیشتر😭
دختره اومد پیشم گفت خانم چند درصد خوب میشه
چجوری میگفتم فور اسکور مامانت صفره چجوری میگفتم هیچ احتمالی نیست چجوری میگفتم فقط یک لحظه دستگاه از مادرت حدا شه خودش هیچ نفسی نداره چرا باید توو ۱۴ ۱۵ سالگی بی مادر شه دلم اتیش گرفت گفتم مامانت حالش خوب نیست
گفت ولی پریروز هوشیار بود با من حرف زد گفتم همون موقعم بیماریش پیشرفت کرده بود عزیزم گفت چقد احتمال داره خوب بشه ممکنه خوب شه مگه نه گفتم دعا کن الکی گفتم دعا کن😭
دختره و داداشش رفتن بیرون صدای گریه های وحشتناک دختره تنمو لرزوند بارون میومد رفتم کنار پنجره بیشتر از قبل از این دنیا و نا عدالتیاش دلم گرفت
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
45 ثانیه پیش
48 ثانیه پیش
50 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
