من پیششون زندگی نمیکنم
مامانم زنگ زده بهم ۱۰ بار کلی غر زده
میگه ماشینو میخوایم بفروشیم این چرا رفته همه جا پرکرده ماشین گرفتم
رفتم پیام دادم بابا چرا میگی به همه
میگه نه عموت اشکالی نداره
به رفیقاشم گفته
گفتم اونا چرا
گفت برای فروشه میخوام کمکم کنن
آخه من چرا باید مشکلات زندگی اونا رو حل کنم
جدای این خودم جرات نمیکنم از زندگیم چیزی بهش بگم میذاره کف دست همه
الان دیدم مامانم داره زنگ میزنه قطع کردم گفتم بیرونم
باز میخواد از بابام بگه واقعا خودم حالم بده اعصابشو ندارم
همش همینه
قبلا هم رفته بود گفته بود خونه دخترمو فروختم
هر ننه قمری از راه رسید بهم تیکه انداخت سر چیزایی که شخصیه
بابا اونا اصلا خبر نداشتن من یه واحد دارم
یهو زن عموم بهم گفت بابات اینجوری گفته وا رفتم
چند وقتی مریض بودم پیش همه رفته بود گفته بود دخترم ۴ ساله پشت کنکوره
هرکی میومد تیکه مینداخت میگفت خب برو دانشگاه
بابا من اصلا کنکور نداده بودم که بخوام پشت کنکوری باشم
منم مثل توم باید مشکلات اونام حل کنم دور شدم تنهایی زندگی کنم ولی گله و شکایت همو میارن پیش من اعصابمو به خاک میدن بعد میگن چرا همیشه حال نداری چرا گوشه گیری چرا تنهاییو دوس داری نمیگن خودمون فراریش میدیم
درکت میکنم ادم نه میتونه بیخیال شه نه کاری از دستش برمیاد
