من ۲۴سالمه و اون ۲۰سالشه ،بدجور وابسته و عاشق منه یک ماهه تقریبا باهمیم از روز اول همه کاری کرده برام تاجایی که شده کنارم بوده با اینکه سنش کمه ولی اندازه یک مرد ۳۵ساله میفهمه ،خانواده هامون اصلا مشکل ندارن اما خودم میگم من بزرگ ترم و عذاب وجدان دارم کارم اشتباهه ،ولی اقا میگه به سن نیست ،برا ولنتاین از همین الان هدیه گرفته ،من روز مرد فقط بهش تبریک گفتم کلی خوشحال شد کل روز چندبار تماس گرفت هربار دو ساعت قربون صدقه رفت و حرف زد برای داداشمم کادو گرفت فرستاد از طرف خودم بدم بهش خودمم برا داداشم گرفتم، هرچی میبینم میگم قشنگه میگه عشق جانم میخرم برات و واقعا هم میخره اخلاقش هم عالیه درکل تو هر حالتی باشه جواب منو میده انقدر خوبه که داداشمم باش خوبه دوستش داره ، من خودم دو دلم برای ازدواج ، یعنی واقعا دوستم داره؟
