من ۲۴سالمه و اون ۲۰سالشه ،بدجور وابسته و عاشق منه یک ماهه تقریبا باهمیم از روز اول همه کاری کرده برام تاجایی که شده کنارم بوده با اینکه سنش کمه ولی اندازه یک مرد ۳۵ساله میفهمه ،خانواده هامون اصلا مشکل ندارن اما خودم میگم من بزرگ ترم و عذاب وجدان دارم کارم اشتباهه ،ولی اقا میگه به سن نیست ،برا ولنتاین از همین الان هدیه گرفته ،من روز مرد فقط بهش تبریک گفتم کلی خوشحال شد کل روز چندبار تماس گرفت هربار دو ساعت قربون صدقه رفت و حرف زد برای داداشمم کادو گرفت فرستاد از طرف خودم بدم بهش خودمم برا داداشم گرفتم، هرچی میبینم میگم قشنگه میگه عشق جانم میخرم برات و واقعا هم میخره اخلاقش هم عالیه درکل تو هر حالتی باشه جواب منو میده انقدر خوبه که داداشمم باش خوبه دوستش داره ، من خودم دو دلم برای ازدواج ، یعنی واقعا دوستم داره؟
کلا جایز نیست خانوم بزرگ باشه
از نظر من ۲۰سال یه بچست ک خیلی زود تفکراتش عوض میشه پسرا تا سی سالگی نمیدونن از زندگی چی می‌خوام
الان فرق دوس دختر و همسر و تشخیص نمی‌ده دو روز دیگه فیلش یاد هندستون میفته میگه من جوونی نکردم
ن
منم ی خاستگار ۱۷ساله دارم خودم ۴۰هستم
کاش با ی مشاور صحبت کنی
چون سن ی مسئله مهمه و باید خیلی راجبش فکر کنی
اشتباهه
۲۰ساله میخواد ازدواج کنه؟یکم ریسک اطدواج کنی باهاش.ممکن از بی تجربگیش باشه
پیشنهاد ازدواج داده؟
یک ماه زمان بسیار کمی هست برای پاسخ به این سوال
تفاوت سنی مسئله سازه باز سن هردوتون بیشتر بود میشد در موردش نظر امیدوارانه تر داد
شماره مادرت گرفته برای خاستگاری؟
کار داره؟
سربازی رفته؟
ماشین داره؟
اگ اومد جلو درسته
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
10 ثانیه پیش
11 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
