چرا نفرین کردن به خودمون بر میگرده

چون اگه به ناحق باشه به خود آدم بر میگرده شما قضاوت کردن مارو با پیامبر یکی میدونی 

عزیزم واسه اکثرا به حق هست اتفاقا!کی حوصله داره از صبح تا شب همش به خودش انرژی منفی بده زندگیشو بزاره و همش نفرین کنه خو دلش شکسته از اعماق وجود سوخته که مجبور به این کار شده دیگه

منم واگذارش کردم ب خدا

۷_۸سال تو خوشی بود الانم چندسال ظاهرسازی میکرد.حالام دوسالیه حال اون زمان منو داره.

 قتی فهمیدم خبرشو ایمان آوردم این دنیا صاحبی داره

خخخخخ

به مادرشوهری که خودشون سر ی موضوعی با پسرش باهم دعواشون شد و باهم قهر کردن و من هیچ دخالتی نداشتم و به پسرش میگفتم باهاش آشتی کن و نکرد بعد اون الان به من فحش پدر مادر میده و تهمت و دروغ بهم میبنده چیکار باید کرد نباید نفرین کرد آرامش از زندگیم برده

خونمون تو ی ساختمونه

منم گاهی از اعماق وجودم سوخته اما هیچوقت هیچوقت نفرین نمیکنم میگم شاید شدت نفرین من بیشتر از کار اون باشه و ناعادلانه باشه ،،،و خدا از همه چی خبر داره و بهترین منتقم هست بخاطر همین میگم خدایا تو دیدی و شنیدی واگذارش کردم به تو اگه به گردنش هست حقمو ازش بگیر اگه نه که هیچ 

من یه جاری دارم که بعد ازدواجش ۶ سال خونه پدر شوهرم نشست بعدش که ما ازدواج کردیم پدرشوهرم بهشون گفت دیگه شما بلند شید اینا اول زندگیشونه بیان بشینن

در نمیومد از اون خونه

به زووووور بلند شد

بعدش جلوی پدر شوهر و مادر شوهرم منو شوهرمو نفرین میکرد

میگفت انشالله پسرت بمیره 

به من کلی بد و بیراه میگفت پشت سرم

من چون حامله بودم اصصصصصلا اهمیت ندادم به حرفاش

خدا شاهده چند سال بعدش یه تصادف خیییییییییلی بد کردن که پسر ۶ ساله خودش فوت شد

من خیلی گریه کردم واسه بچه اش واسه اینکه چوب خریت و نفهمی مامانشو اون بچه خورد

هنوزم که هنوزه یه روزایی یاد اون بچه میفتم و واقعا از ته قلبم براش ناراحت میشم

با اینکه من اون بچه رو تو این ۶ سال انگشت شمار دیده بودم

متاسفانه یا خوشبختانه دنیا بی حساب کتاب نیس همچین مثالی رو تو صفحه یک یا دو زدم واین موضوع هم خیلی مهمه دوست داشتی بخون

با کمال میل عزیزم