غیبت کنیم چون الانه که بترکم

تا خلاصه مامان من بعد چند روز اومد خونه و دوباره تا چند هفته میرفت خونه خالم اینا که بهش کمک کنه (پسر خالم بد تصادف کرده بود) اقا گذشت و گذشت تا یک ماه پیش مامان من تو خونه یهو عطسه کرد و سریع خم شد و دیسک کمرش پاره شد ، ما سريع بردیمش دکتر و اونجا یه راس با متخصص بردنش اتاق عمل و تا چند روز تو بیمارستان بود بعد تو این چند روز کل فامیلای دور و نزدیک به مامان من سر زدن ولی این خالم باورتون میشه با اینکه میدونست یه زنگ نزد به خواهرش بگه اقا تو مردی یا زنده ای مامان خوش خیال منم فکر میکرد نمیدونه میگفت بهش خبر ندین ، تو این یک ماه مامانم اکثر وقتا رو تخت بود باید دستشو میگرفتیم اروم کمک میکردیم راه بره و تو این مدت زنداییم و دختر داییم خیلی اومدن و سر زدن و غذا میاوردن بعضی وقتا و خلاصه کمک حالمون بودن

تا اینکه امروز خاله تازه یادش اومده خواهرم حالش بده زنگ زده میخوام بیام خونتون ماهم گفتیم باشه ، بعد از یک ماه تازه اومد خونمون ، فقط خودش تنها بود حتی شوهرشو بچهاشن نیاورد ، من که انقدر عصبی بودم زیاد نیومدم بیرون گفتم حالا یچی میگم بهش ممکنه مامانمم ناراحت میشه ، بعد مامانم خواست راه بره ما اومدیم کمکش کنیم ، خالمم به مصنوعی ترین حالت ممکن شروع کرد اشک تمساح ریختن اخه تو اگه دلسوز بودی بعد یک ماه تازه سر نمیزدی

انقد فشار خوردم که چرا یه ادم باید انقد بیمعرفت باشه