تو ذهنش اینه که داداشم که ۸سال از من کوچیکتره پولدار بشع و منو زیر پرو پالش بگیرهو خرج خودم و شوهر و بچه آیندمو بده 😐
من خودم پول در میارم و موفقم ولی وقتی میبینه انگار یه جوری میشه قیافش،مثل اینکه شکست خورده و از هدفش دور شده
مامانم ولی خیلی خوشحال میشه و ذوق میکنه
چقدر بد واقعا
دیگه توی ذهنش اینطوریه
بابام وقتی داداشم رفت سرمار خوشحال شد اما دید با سرکار رفتنش مشکلی که حل نشد هیچ کلی هم دردسر درست کرد. حالا بابام کلا از اون نا امید شده، دنبال اینه من به جایی برسم.
همیشه حتی تا پایلن دوره کارشناسی کارنامه های منو چک میکرد که چرا یه درس رو ۱۶ شدی، چرا نمره ها ۹، ۲۰ نیست، چرا رتبه دوم یا سومی و اول نیستی😐 ولی داداشام حتی به زور دیپلم گرفتن.
ولی منم دو جا قبول شدم برای مصاحبه پارتی بازی شد و با پجپد نمرخ بالا ردم کردن. برای اینجایی که رفتم مدرک جمع کردم که نشون بدم مدیرعامل حقم رو داده به کسی دیگه و با تهران زد و بند کرده. دعا کنید بتونم حقم رو بگیرم و بابام خوشحال و بدبختیامون تموم بشه
میدونم چه حس بدیه
یکم این تفکر که دخترکار کنه و موفق باشه پذیرشش برای نسل باباهامون سخته
