منابع تاریخی ادعا می کنند که در سال ۱۹۱۵ بیش از ۱٫۵ میلیون نفر از جمعیت دو میلیون نفری ارامنه ی ساکن قلمرو امپراطوری عثمانی در نتیجه ی سیاست های بی رحمانه ی سلاطین عثمانی جان خود را از دست دادند که اکنون به «نسل کشی ارامنه» از آن یاد می شود. سیاست های دقیق و وسواسانه ی دولت عثمانی در سرپوش گذاشتن بر این رخداد ناگوار و حجم وسیع این وحشیگری سیستماتیک باعث شده است که هیچ گاه تعداد دقیق قربانیان مشخص نشودد و آمار قربانیان در منابع تاریخی مختلف اختلافات فاحشی داشته باشند.
در این رویداد غیر قابل انکار تاریخی نیز مانند دیگر کشتارهای دسته جمعی، عاملان نسل کشی ارامنه قصد داشتند که هیچ گونه مدرکی از این رخداد وحشتناک باقی نماند. با این وجود از مطالعه ی منابع و نوشتجات تاریخی که به این کشتار پرداخته اند
و همینطور تاهالا بی از 5 میلیون کرد نسل کشی کردن
کاشکی ایران میتونست دوباره کردستان پس می‌گرفت
حداقل اینقدر ب هموطنامون ظلم نمیشد
