چرا منی که سعی کردم درست زندگی کنم رنگ ارامش نمیبینم

از کودکیم مثل چی درس خوندم اهل کارای اشتباه نبودم 

فرزند خوب خانواده بودم 

اهل رفیق و دوست پسر و اینا نبودم 

سعی کردم خد ا رو داشته باشم 

منو و شوهرم هیچکدوم اهل مواد و روابط ناجور و ..نبودیم 

بچه هامون رو رو تربیتشون حساسیم 

به اقوام احترام میزاریم با همه محترمانه رفتار میکنیم 

تفریح و خرج و زندگیمونم به راهه

سعی و تلاشم و شکوفایی استعدادامونم سرلوحه زندگیمونه 

اما نه زندگیمون به جایی رسید نه حوصله و اعصاب داریم نه دلخوشی نه ارامش 

ما که راهمون رو درست رفتیم ماکه خطایی نداشتیم پس چرا هر روز یه مشکل هرروز یه اعصاب خوردی ؟؟؟