مغز انسان الگو پسنده
هر چیزی رو که ببینه دنبال اینه که ازش یه الگویی خارج کنه و این خیلی وقت ها به نتیجه گیری هایی منجر میشه که علت منطقی یا علم دقیقی پشتشون وجود نداره.
مثال: شخص الف دو نفر رو تو زندگیش می شناسه که از نظرش مغرور هستند. و چون هر دو در ماه مرداد به دنیا اومدن، ذهنش فوری این الگو رو استخراج می کنه که مردادی ها مغرور هستند و بین ماه تولد و خصایص اخلاقی و شخصیتی ارتباط مستقیم وجود داره.
شخص ب یک هفته ذهنش درگیر سریالی بود که خیلی وقت پیش تماشا کرده بود و دلش براش تنگ شده. امروز وقتی تلویزیون رو روشن می کنه می بینه قسمتی از این سریال در حال پخشه. ذهنش فوری این الگو رو استخراج می کنه که هر چیزی که بهش فکر کنی همون میشه.
حالا ایراد این طرز فکر چیه؟ اینکه ما هزاران و هزاران دفعه ای که به چیزی فکر کردیم و برامون پیش "نیومد"، یا ده ها آدم معمولی مغروری که دیدیم اما مردادی نبودن رو فراموش می کنیم. چون ذهنمون تشویق می کنه اون یه باری که این اتفاق افتاده رو به هزاران باری که این اتفاق نیافتاده ترجیح بدیم