احساس میکنم تنها راه حل اینکه کلا از شهری که خانوادت هستن خارج شی
اسی فقط با این شرایط ، تن به هر ازدواجی نده
منم شرایط تورو داشتم ، واسه فرار ، چشم بسته ازدواج کردم و بعد از ازدواج فهمیدم چه کار اشتباهی کردم
میدونم الان تو شرایط خوبی نیستی ولی مثل من ، خودتو بدبخت نکن و آدم درستی رو انتخاب کن
به شخصه می تونم بگم کاملن حالتو ثانیه ب ثانیه درک میکنم
فقط می تونم بهت بگم تحمل کن و خیییییییییییلی مراقب روحیاتت باش می دونم سخته خیلی سخته ولی قویت میکنه همون طور ک منو قوی کرده چ از لحاظ منطق چ از لحاظ تفکر چ از لحاظ شنوایی از همه چی پس اول مراقب روح خودت باش و دوم خیییییییییییلی زیاد ب آینده ای روشن امید داشته باش
مسیر خودمو بهت گفتم و بعد از ۲۵ سال به ارامش رسیدم و متاهل شدم
البته هنوزم ترکشاشونو سمتم میفرستن ولی دیگه ضعیف نیستم و دفاع میکنم از ارامشم
من از ۷ سالگی تا ۲۹ سالگی حالم مثل شما بود
ولی ی نکته ای رو بهت بگم
هر کسی اومد قبول نکن برای ازدواج
از ی جهنم وارد ی جهنم دیگه نشو
قشنگ طرفو بالا پایین کن مرد ایده آلت بود بله رو بگو
میدونی وقتی پای اختلاف سنی زیاد بین والدین و بچه باشه که دیگه قضیه خیلی بدتر میشه نمونش من
نه حرفاتو گوش میدن نه اجازه میدن اظهار نظر کنی
واقعا نباید کم آورد من هر چقدر هم اذیت بشم
هیچ وقت کم نیاوردم
یه دسته از آدما هستن که با این شرایط قوی میشن و رشد میکنن حتی اگه سخت باشه
یسری ها هم هستن با انتخاب های غلط زندگیشونو بدتر میکنن و تو هم ضعیفی میمونن
بهترین لطفی که خانواده میتونه به بچش بکنه اینه که تا امادگی کامل و اگاهی کامل رو ندارن بچه دار نشن
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
18 ثانیه پیش
23 ثانیه پیش
23 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
