شعرناب

با اجازه استارتر 

بیایید تاپیک اخرمم

دل تنگم و دلتنگ نبودی که بدانی چه کشیدم

عاشق نشدی، لنگ نبودی که بدانی چه کشیدم

کو قطره‌ی اشکی که به پای تو بریزم که بمانی؟

بی اسلحه در جنگ نبودی که بدانی چه کشیدم

تو آن بت مغرور پیمبر شکنی داغ ندیدی

دل بسته به یک سنگ نبودی که بدانی چه کشیدم

تو تابلوی حاصل دستان هنرمند خدایی

نقاشی بی رنگ نبودی که بدانی چه کشیدم

گشتم همه جا را پی چشمان پر از شوق تو اما

فرسنگ به فرسنگ نبودی که بدانی چه کشیدم

یک ࢪوز می‌آیے که من دیگࢪ دچاࢪت نیستم

از صبࢪ ویࢪانم ولی چشم انتظاࢪت نیستم

یک ࢪوز مےآیی که من نه عقل داࢪم نه جنون

نه شک به چیزے نه یقیݩ، مست و خماࢪت نیستم

شب‌زنده داࢪےمےکنے تا صبح زاࢪے مےکنی 

تو بیقࢪاࢪے مےکنے ، من بیقࢪاࢪت نیستم

پاییز تو سࢪ میرسد قدࢪی زمستانے و بعد

گل میدهے، نو مے شوے، من دࢪ بهارت نیستم

زنگاࢪها ࢪا شسته‌ام دوࢪ از کدوࢪت‌هاے دوࢪ

آیینه‌اے ࢪو به توام ، اما کناࢪت نیستم

دوࢪ دلم دیواࢪ نیست ، انکاࢪ من دشواࢪ نیست

اصلا مݩےدࢪ کاࢪنیست ، امن ام حصاࢪت نیستم 

دست در دست تو دادیم و جهان شکل گرفت

حرکت کرد زمین بعد زمان شکل گرفت

مژه ات تیر کجی بود و برای پرتاب

چون که ابروی تو خم گشت کمان شکل گرفت

همه انگار که نا خواسته لبخند زدند

نامت ان لحظه که در بین دهان شکل گرفت

حفره ای بود پر از خون وسط سینه ی من 

مهرت افتاد به قلبم ضربان شکل گرفت

کوری یعقوب یا رسوایی بانوی مصر

اول عشق است اما دومی تاوان عشق

گفته بودی که چرا خوب به پایان نرسید

راستش زود منه خسته به طوفان نرسید

ميشود روزي عزيزت من شوم؟

قاب عکس روي ميزت من شوم؟

با نگاهي من به آغوشت کنم؟

دستهايم حلقه بر دوشت کنم؟

وقت غم با خنده آرامت کنم؟

روي قلب عاشقم خامت کنم؟

مست احساس لطيفت من شوم؟

محو چشمان عفيفت  من شوم؟

ياس خوشرنگ لبت بوسيدني

تا سحر خوانم ز شوقت مثنوي

يار خوبم ، آسمان تقديم تو

قلب پاک عاشقم، تقديم تو

بي من از فردا تو رويايي نخواه

عشق را در عمق قلبم کن نگاه

دفتر شعرم دگر تقويم نيست

برگ آن بر بارشي تسليم نيست

گفته بودم چو بیایی غم دل با تو بگویم 

چه بگو که غم از دل برود تا بیایی