سوال درباره مرده ها

جسم بله

از بین میره

اما‌روح بهتر و قوی تر‌ و زنده تره

ممنونم

میشه خلاصه ش رو بگید شما

سه تا تجربه نزدیک به مرگ‌خیلی جالب که استاد امینی خواه شرحش میدن کتابو.

حتی اگه‌مذهبی هم‌نباشین یه سری چیزای‌جالب براتون روشن میشه

ان شاالله در‌رحمت الهی باشن

روح برای چی باید ادامه بده وقتی جسمی نداره ؟برای اینکه نتیجه اعمالشو ببینه ؟یعنی فقط برای همین ؟بعد از اون چی تا همیشه روح بمونه  تا کی؟

https://aminikhaah.ir/%D8%B4%D8%B1%D8%AD-%D9%88-%D8%A8%D8%B1%D8%B1%D8%B3%DB%8C-%DA%A9%D8%AA%D8%A7%D8%A8-%D8%A2%D9%86-%D8%B3%D9%88%DB%8C-%D9%85%D8%B1%DA%AF/

یکی از دوستای من رفته بود مشهد با دوستش 

تعریف میکرد که تو حیاطش بودیم یدفعه جنازه تو تابوت اوردن میخواستن اونجا بگردوننش بعد ببرن دفنش کنن گف دیدم پشت سر جنازه یه زنه مانتو پوشیده تعجب کردم چجوری اینو راهش دادن بدون چادر داشتم نگاش میکردم که صورتش برگردوند دیدم صورتش مثل حیوانه دوستشم دیده بود فقط این دونفر دیدنش بقیه اصلا نگاه اون موجود نمیکردن اصلا متوجهش نبودن

روح زنده هست چون خداخواسته زنده باشه

چون‌ عدالت خدا اینو قرار داده

باید بازتاب اعمالشو ببینه

حرف ابدیته

من شنیدمش

مستند صوتی شنود رو چی گوش دادین؟

متاسفانه قبول ندارم اینکه روح بمونه در دنیایی ک معلوم نیست چ شکلی بعضیا میگن برزخ ، ولی اینکه اون روح تو قالب یه شخص دیگه دوباره به همین زمین برگرده درجای دیگرو قبول دارم

در کتاب «الگوی زعامت؛ سرگذشت‌های ویژه حضرت آیت‌الله العظمی بروجردی» از قول آیت‌الله عبدالصاحب مرتضوى لنگرودى آمده است: یکى از آقایان محترم و خیلى مورد اطمینان (که چون احتمال مى‌دهم ایشان راضى نباشد که اسمشان را ببرم، از بردن اسم ایشان خودارى مى‌کنم، صددرصد مورد وثوق و اعتماد است و به قدرى متدین است که مى‌توانم پشت سر ایشان نماز بخوانم) مى‌گفت: 

من از مقلدین حضرت آیت‌الله العظمى آقاى بروجردى بودم. وقتى که خبر فوت و ضایعه عظیمه آقا به من رسید، مثل اینکه پدرى را از دست داده باشم خیلى ناراحت شدم، تصمیم گرفتم غسل و تکفین آقا را خودم به عهده بگیرم، لذا وقتى براى مراسم به بیت آقا رسیدم به اشخاص مربوط مراجعه کردم و گفتم: من مى خواهم آقا را غسل بدهم و آقا را تکفین کنم و این توفیق نصیب من شود. آنها نیز قبول کردند.

ایشان گفت: من و یکى از دوستانم وارد حمام خانه آقا شدیم، آقا را خواستیم غسل بدهیم و هنوز آبى نریخته بودم و غسل را شروع نکرده بودیم، دیدم چشم آقا این طرف و آن طرف را نگاه مى‌کند و چشم‌هایش حرکت مى‌کنند.

به خودم گفتم: آیا چشم‌هاى من اشتباه مى‌بیند؟! یا اینکه آقا زنده است؟ و در ضمن گاهى مى‌دیدم که تبسم مى‌کردند و لبخند مى‌زدند، همین طور مات و مبهوت بودم.

خلاصه! پیش خود گفتم حتما من اشتباه مى‌بینم و حتما به چشم من اینچنین مى‌آید به هر حال به رفیقم گفتم: آب بریز! او آب مى‌ریخت و من غسل مى‌دادم . بعد از اینکه غسل آقا تمام شد، آقا را حرکت دادیم و جایى دیگر براى تکفین بردیم باز همین طور مى‌دیدم که چشمهاى آقا اطراف حمام را نگاه مى‌کند و گاهى تبسم مى‌فرمایند. در حالت بهت و حیرت بودم که رفیقم به من گفت: چه شده است؟ 

گفتم: من چیز عجیبى را مى‌بینم، نمى‌دانم درست است یا نه؟ 

گفت: چشم‌هاى ایشان و تبسم ایشان را مى گویید؟ گفتم: بله! پس من اشتباه نمى بینم و شما هم همین را مى‌بینید. 

ایشان وقتى جریان را براى بنده تعریف مى‌کردند، گفتند: چطور مى‌شود شخصى که روح در بدن ندارد، چشم‌هایش حرکت کند و تبسم نماید؟! 

گفتم : آقا! خدا مى‌خواسته به شما نشان بدهد که این عالم ربانى چقدر بزرگوار است و چشم برزخى شما را باز کرده است و آن عالم برزخ ایشان بوده است، نه عالم ظاهر ایشان و شما چشم و لبخند زدن برزخى ایشان را مى‌دیده‌اید، زیرا انسان به مجرد اینکه روح از بدنش خارج مى‌شود، در قالب مثالى مى‌رود و در واقع زنده است.