عنوان
هیچ ادمی به دلشکستگی من وجود نداره و کمتر زنی غمی که من کشیدمو حتی میتونه حس کنه
287 بازدید
|
8 پست
به هرکی خوبی کردم از جونم مایه گذاشتم از پشت بهم خنجر زد من براش میمردم اون داشت نقشه نابودی منو میکشید. روزگار جاهلیتم بود به همه حس خوب داشتم فکر میکردم همه خوبن ی کودک معصوم ۶ ساله تو جود ی دختره ۲۵ ساله تا ۳۰ سالگیم همین بود کم کم روزگار سیلی هاشو بهم زد اینقدر از عزیزترینام سیلی خوردم که شدم ی کوه که دیگه هیچی تکونم نمیده ولی همین ادم قوی بشدت افسرده دلمرده در حسرت ی شادی عمیق از ته دل موندم بعضی وقتا ی شادی کوچیکو انقدر میچسبم که انگار ی گنج ارزشمنده برام روحم خستس فرسوده شدم . بارها گریه کردم از خدا خواستم تو ی نشونه بهم بده که دوسم داری اما اونم ازم دریغ کرده
