شاید میگفتم تورو خداااا بیاید قبول کنید به هر کس با هر ظاهر و عقایدی که داره باید احترام بزاریم ،
یا شایدم میخوندم زندگی صحنهی یکتای هنرمندی ماست هر کسی نغمه خود خواند و از صحنه رود صحنه پیوسته بجاست خرم آن نغمه که مردم بسپارند به یاد
نهههه اینو میخوندم
سکوتت را ندانستم ، نگاهم را نفهمیدی ،
نگفتم گفتنی ها را ، تو هم هرگز نپرسیدی.